Konserwatorium

Encyklopedia PWN

konserwatorium
[wł.],
nazwa nadawana uczelniom muz., wywodząca się od nazwy zakładanych w XVI w. we Włoszech zakładów opiekuńczych dla dzieci (conservatorio), w których kształcono je przede wszystkim w zakresie muzyki, zwłaszcza śpiewu;
Askenase Stefan, ur. 10 VII 1896, Lwów, zm. 18 X 1985, Bonn,
pianista belgijski, pochodzenia polskiego;
Barcewicz Stanisław, ur. 16 IV 1858, Warszawa, zm. 29 VIII 1929, tamże,
skrzypek, dyrygent i pedagog muzyczny;
Cuclin
[kuklịn]
Dimitrie, ur. 24 III 1885, Gałacz, zm. 1978,
rumuński kompozytor, teoretyk muzyki i pedagog;
Dvořák, Dworzak, Antonín Wymowa, ur. 8 IX 1841, zamek Nelahozeves k. Kralup nad Wełtawą, zm. 1 V 1904, Praga,
kompozytor czeski.
Gauk Aleksandr W., ur. 15 VIII 1893, Odessa, zm. 30 III 1963, Moskwa,
dyrygent rosyjski;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „Konserwatorium” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia