Italii
Encyklopedia PWN
wódz rzym.; konsul 237, 224, 212, 209;
historyk grecki.
grupa języków z rodziny indoeur. występująca w Italii: łacina (z dialektem faliskim z miasta Falerii), oskijski, umbryjski i (prawdopodobnie) wenetyjski;
król wschodniofrankijski od 876, król Italii 877–879;
Karol Wielki, Karolus Magnus, fr. Charlemagne, niem. Karl der Grosse, z dynastii Karolingów, ur. 2 IV 742 lub 747, zm. 28 I 814, Akwizgran,
król Franków i cesarz rzymski.
w staroż. Grecji proces ekspansji na tereny (z reguły zamor.) zamieszkane przez nie-Greków. Miasto, które zakładało kolonię,
