Głowa

Encyklopedia PWN

anat. chrzęstny, chrzęstno-kostny lub kostny szkielet wewn. głowy kręgowców;
dolichocefalia
[gr. dolichós ‘długi’, kephalḗ ‘głowa’],
długogłowość,
antropol. silne wydłużenie czaszki w płaszczyźnie strzałkowej, połączone na ogół ze znacznym wcięciem czołowym;
ściśle związane z religią egipską wierzenie, że przez użycie symbol. środków wyrazu, tzn. słów i gestów, człowiek może spowodować konkretnie ukierunkowane działanie bezosobowych potężnych i tajemniczych sił (mocy magicznych), którego skutki sięgną określonych ludzi (żywych lub umarłych) bądź istoty nadprzyrodzone: bóstwa i demony.
działalność artystyczna Etrusków zamieszkujących tereny środkowej Italii, między Morzem Tyrreńskim, Tybrem i Arno, od IX do I w. p.n.e.
felonion
[gr. phailónēs ‘płaszcz’],
szata liturgiczna kapłanów obrządku wschodniego, rodzaj wkładanego przez głowę długiego i szerokiego płaszcza bez rękawów;
Fidiasz, Pheidías, ur. ok. 490 p.n.e., zm. ok. 420 p.n.e.,
według opinii starożytnych największy rzeźbiarz grecki.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia