Granicą funkcji
Encyklopedia PWN
mat. według definicji Heinego — taka liczba g, że dla dowolnego ciągu argumentów {xn} zbieżnego do danego x0 (granica funkcji w punkcie x0) zachodzi:
(granica ciągu);
![](https://mm.pwn.pl/emf/granica4.gif)
mat. liczba przyporządkowana punktowi nieciągłości x0 funkcji f(x) równa różnicy granicy prawostronnej i lewostronnej tej funkcji w punkcie x0:
;
![](https://mm.pwn.pl/emf/skokfunkcji.gif)
mat. wartość argumentu, dla którego zaburzona jest ciągłość funkcji, np. określona w tym punkcie wartość funkcji jest różna od jej granicy.
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, spotykane przede wszystkim w szeroko rozumianej analizie matematycznej i topologii; wyraża pojmowany intuicyjnie fakt zbliżania się jakiejś wielkości do ustalonej wartości.
funkcja f(x), która w punkcie a, należącym do jej dziedziny, ma wartość f(a) oraz granicę
i zachodzi przy tym f(a) =
;
![](https://mm.pwn.pl/emf/0763.gif)
![](https://mm.pwn.pl/emf/0763.gif)