Etyka
Encyklopedia PWN
filozof, twórca szkoły lwowsko-warszawskiej.
wł. filozof, humanista, filolog;
w etyce i teologii moralnej: względnie trwała dyspozycja do popełniania czynów moralnie nagannych (grzechów), skłonność do zła;
postawa i metoda działania człowieka, który w celu realizacji szczytnych ideałów nie waha się postępować nieetycznie, sięgać do podstępu i zdrady, ukrywać swe rzeczywiste intencje pod maską szlachetności i lojalności, aby tym skuteczniej zniszczyć darzącego go zaufaniem wroga;
filoz. podstawowa kategoria aksjologii, oznaczająca wszystko to, co cenne i godne pożądania, co stanowi cel ludzkich dążeń.