Dania
Encyklopedia PWN
belgijski teolog katol., benedyktyn;
pierwszy styl nowoczesnego jazzu, jaki wykształcił się w 1. połowie lat 40. w paru lokalach i klubach Nowego Jorku, zwłaszcza w Minton’s Playhouse w Harlemie, gdzie spotykali się główni twórcy nowego stylu: D. Gillespie, Ch. Christian, T. Monk, a nieco później Ch. Parker.
pisarz duński;
behawioryzm
kierunek w psychologii, który powstał na początku XX w. i stanowił aż do połowy lat 70. jeden z podstawowych paradygmatów tzw. psychologii akademickiej; zwanej też teorią zachowania, teorią bodźca–reakcji lub teorią s–r (ang. stimulus–reaction).
[ang. behaviour ‘zachowanie się’],
bel, B,
jednostka logarytmicznej miary stosunku dwóch wartości tej samej wielkości, log10(P1/P2) — w przypadku mocy albo wielkości proporcjonalnej do mocy, lub log10(A1/A2)k — w przypadku wielkości spełniających zależność P1/P2 = (A1/A2)k, przy czym k jest liczbą wymierną, np. równą 2 dla napięcia elektrycznego lub ciśnienia akustycznego;
wł. reżyser i scenarzysta filmowy;