Beauduin Lambert
 
Encyklopedia PWN
Beauduin
[bödüę̣]
Lambert, ur. 4 VIII 1873, Liège, zm. 11 I 1960, Chevetogne,
belgijski teolog katol., benedyktyn;
1906 wstąpił do zakonu benedyktynów w Mont-César k. Leuven, gdzie zał. czasopismo „La vie liturgique”, które dało początek katol. odnowie liturgicznej; w okresie I wojny świat. był aktywnym uczestnikiem ruchu oporu, poszukiwanym przez władze niem.; 1925 zał. klasztor w Amay, którego mieszkańcy poświęcili się studiom nad pobożnością i teologią prawosł.; 1926 zał. kwartalnik „Irénikon”, który stał się jednym z najlepszych czasopism ekumenicznych; 1928, pod zarzutem przesadnej otwartości wobec anglikanów i prawosławnych, został zmuszony przez władze kośc. i zakonne do opuszczenia Amay i osiedlenia się we Francji; do swego klasztoru, który 1939 przeniesiono z Amay do Chevetogne, mógł powrócić dopiero 1951; odmówił godności honorowego opata i oficjalnej rehabilitacji.
Bibliografia
S. Koperek Dom Lambert Beauduin prekursor współczesnej odnowy liturgicznej, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 1973 nr 26.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia