Cierpieć
Encyklopedia PWN
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
wada moralna — skłonność do zadawania, bez powodu albo dla przyjemności, cierpień ludziom i zwierzętom (znęcanie się) lub lekceważenia ich cierpień i nieszczęść.
Pasja
religiozn. opisane w Ewangeliach cierpienie Jezusa Chrystusa w ostatnim dniu jego życia, → Męka Pańska.
[łac. passio ‘męka’, ‘cierpienie’],
pato-
pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z czuciem, odczuwaniem, cierpieniem, chorobą, stanem patologicznym;
[gr. páthos ‘choroba’, ‘cierpienie’],
per aspera ad astra
przez ciernie do gwiazd;
[łac., ‘przez cierpienie do gwiazd’],
w koncepcjach eschatologicznych wielu religii miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych, skazanych za grzechy popełnione na ziemi;
