Całka
Encyklopedia PWN
Riemann 
, ur. 17 IX 1826, Breselenz k. Dannenberga, zm. 20 VII 1866, Selasca k. Verbanii (Włochy),
matematyk niemiecki;
[rị:man]
(George Friedrich) Bernhard , ur. 17 IX 1826, Breselenz k. Dannenberga, zm. 20 VII 1866, Selasca k. Verbanii (Włochy),
matematyk holenderski;
mat. szereg postaci 
, gdzie współczynniki an, bn są liczbami rzeczywistymi;
, gdzie współczynniki an, bn są liczbami rzeczywistymi;
dział matematyki badający własności tensorów i pól tensorowych (tensor); dzieli się na algebrę tensorową i analizę tensorową;
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
