Canterbury
Encyklopedia PWN
kompozytor angielski;
teologia
uporządkowana wiedza religijna.
[gr. theós ‘Bóg’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
jedna z dziedzin teologii chrześcijańskiej zajmująca się zawartymi w objawieniu prawdami wiary ogłoszonymi przez Kościół jako dogmaty oraz ich historią;
styl rozwijający się od lat 80. XV w. do połowy XVI w., za panowania dyn. Tudorów, w schyłkowej fazie gotyku ang., kiedy w architekturze pojawiły się elementy renes.;
Walia, walijskie Cymru, ang. Wales 
,
kraj w Wielkiej Brytanii, nad M. Irlandzkim i M. Celtyckim, na półwyspie między zat.: Liverpoolską i Kanałem Bristolskim, część Zjedn. Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
,
