Tudorów styl,
styl rozwijający się od lat 80. XV w. do połowy XVI w., za panowania dyn. Tudorów, w schyłkowej fazie gotyku ang., kiedy w architekturze pojawiły się elementy renes.;
Tudorów styl
Encyklopedia PWN
jego cechą charakterystyczną jest stosowanie w konstrukcji i dekoracji obniżonego łuku odcinkowego (zw. łukiem Tudorów) i oryginalnych motywów ornamentalnych (np. liść Tudorów, róża Tudorów); dla ceglanych budowli świeckich stylu Tudorów typowe są wielkie okna, dekoracyjne kominy i we wnętrzach kośc. — dekoracyjne sklepienia wachlarzowe (kaplica Henryka VII w opactwie westminsterskim, kaplica w King’s College w Canterbury, St. Johns College w Cambridge, pałac Hampton Court).
