Bugu
Encyklopedia PWN
archeol. kultura rozwijająca się od młodszego okresu przedrzymskiego do wczesnego okresu wędrówek ludów (przeł. III i II w. p.n.e.–poł. V w. n.e.) na terenach środkowej i południowej Polski oraz północnej Ukrainy (górny Bug i Dniestr);
archeol. kultura środkowego neolitu obejmująca niżowe i wyżynne tereny Europy od północnej Holandii po rz. Bug i od południowej Szwecji po Czechy i Morawy, datowana 3600–2300 p.n.e.
brat Eugeniusza Mikołaja, generał;
południowo-wschodnia część Wyż. Lubelsko-Lwowskiej, w Polsce i na Ukrainie, między Kotliną Sandomierską na południowym zachodzie a Wyż. Wołyńsko-Podolską na wschodzie i południowym wschodzie;
państwo powstałe 1199 w wyniku zjednoczenia przez Romana Halickiego Księstwa Halickiego i księstwa włodzimiersko-wołyńskiego;
generał;
