Brytanii
Encyklopedia PWN
część użytków rolnych, tereny stale pokryte roślinnością złożoną z różnych gat. traw, ziół i roślin motylkowatych;
pociski kierowane klasy ziemia–ziemia, skonstruowane gł. w celu atakowania odległych celów.
m. w południowej. Estonii, nad rz. Pedele (lewy dopływ Emy, uchodzi do jez. Võrtsjärv), przy granicy z Łotwą, naprzeciw m. Valka.
brytyjski geolog i geofizyk;
Vlissingen
m. w południowo-zachodniej Holandii, w prow. Zelandia, największe na dawnej wyspie Walcheren, przy ujściu Skaldy Zachodniej do M. Północnego.
[wlı̣sıŋən]
,

Wafd
egipska partia polit.;
[arab., ‘delegacja’],