Brytanii

Encyklopedia PWN

polit.-wojsk. związek państw o różnych systemach społ.-polit. walczących w II wojnie świat. przeciwko blokowi niem.-wł.-japońskiemu.
ekon. gwałtowne zmniejszenie się aktywności gospodarczej (produkcji, zatrudnienia, inwestycji).
1) konferencja międzynarodowa dotycząca prawa wojny morskiej obradująca 4 XII 1908–26 II 1909, z udziałem Austro-Węgier, Francji, Hiszpanii, Japonii, Niemiec, Rosji, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch; zakończona podpisaniem tzw. deklaracji londyńskiej będącej próbą skodyfikowania praw i zwyczajów wojny morskiej; deklaracja regulowała sprawy blokady morskiej, kontrabandy wojennej, konwojów morskich, odszkodowań i inne; nie ratyfikowana, wywarła jednak wpływ na doktrynę i praktykę wojny morskiej; przestrzegano jej podczas wojny włosko-tureckiej 1911–12; podczas I wojny światowej początkowo mocarstwa stosowały ją wybiórczo, 1916 Wielka Brytania i Francja odstąpiły od niej; 2) konferencje obradujące 1930 i 1935–36 z udziałem Francji, Japonii, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch w sprawie ograniczenia zbrojeń morskich; konferencję 21 I–22 IV 1930 zakończyło zawarcie układu, który był dopełnieniem postanowień konferencji waszyngtońskiej 1921–22; uzgodniono zakaz budowy nowych okrętów liniowych do końca 1936; Wielka Brytania, USA i Japonia ustaliły limity tonażu flot (obowiązujące do 31 XII 1936) w kategoriach krążowników, niszczycieli i okrętów podwodnych (łącznie w proporcji, w przybliżeniu, 10 : 10 : 7, w tym równowaga flot podwodnych); uzgodniono, że okręty podwodne w akcjach wobec statków handlowych mają podlegać tym samym przepisom co okręty nawodne oraz że statek handlowy może zostać zatopiony, o ile załoga i pasażerowie zostaną umieszczeni w bezpiecznym miejscu; uzgodnienia te powtórzono w protokole podpisanym 6 XI 1936 przez 11 państw, do którego do 1939 przystąpiło jeszcze 37 państw (Polska 1937); konferencję 9 XII 1935–25 III 1936 zakończył układ tylko Francji, USA i Wielkiej Brytanii, który określał limity wyporności i uzbrojenia okrętów (bez limitu wielkości flot) i miał obowiązywać do końca 1942.
Napoleon I, Napoleon Bonaparte (Buonaparte) Wymowa, ur. 15 VIII 1769, Ajaccio (Korsyka), zm. 5 V 1821, Longwood (Wyspa Św. Heleny),
francuski wódz i mąż stanu, cesarz Francuzów oraz król Włoch.
konferencja zwołana przez państwa ententy w celu opracowania traktatów pokojowych z pokonanymi podczas I wojny światowej państwami centralnymi (Niemcy, Austro-Węgry, Turcja i Bułgaria);
poczdamska konferencja 17 VII–2 VIII 1945, konferencja berlińska,
konferencja w Poczdamie koło Berlina przywódców 3 mocarstw sojuszniczych w II wojnie światowej: prezydent USA, H. Trumana, premiera ZSRR, J. Stalina i premierów Wielkiej Brytanii, W. Churchilla (do 25 VII) oraz C. Attlee’go (od 28 VII jako premiera brytyjski);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia