BABILON

Encyklopedia PWN

Babilon, arab. Bābil, sumer. Ká-dingir, akadyjskie Bab-Ilim [‘brama boga’], bibl. Babel,

staroż. miasto w południowej Mezopotamii.

Aleksander III Wielki, zw. Macedońskim, gr. Aléxandros, ur. VII 356 p.n.e., Pella, zm. 10 VI 323 p.n.e., Babilon,

król Macedonii od 336 p.n.e.

Cyrus II Starszy, gr. Kýros, z dynastii Achemenidów, data ur. nieznana, zm. 529 p.n.e.,

twórca imperium achemenidzkiego rozciągającego się od Azji Mniejszej po Azję Centralną.

Sumu-abum, Sumuabum, data ur. nieznana, zm. 1881 r. p.n.e.,

książę amorycki, od 1894 p.n.e. król Babilonu;

Arrabal Fernando Wymowa

, ur. 11 VIII 1932, Melilla,

dramatopisarz hiszp., tworzący w języku hiszp. i francuskim,

starożytne państwo i kraina obejmujące całą południową, nizinną część Mezopotamii (obecnie południowy Irak).

Ilustracje