morfina,
fenantrenowy alkaloid opium, o działaniu narkotycznym, w dawkach leczn. działający silnie przeciwbólowo.
morfina
Encyklopedia PWN
1805 wyizolowana przez F.W. Sertürnera; działa przez receptory opioidowe; wywiera depresyjny (tłumiący) wpływ na ośrodek oddechowy; znosi odruch kaszlu; wzmaga wydzielanie się hormonu antydiuretycznego, co prowadzi do zatrzymania moczu; hamuje też czynność motoryczną i wydzielniczą przewodu pokarmowego; silnie zwęża źrenice; silny środek przeciwbólowy, stosowany m.in. w bólach w onkologii, też bólach pourazowych i pooperacyjnych oraz w premedykacji; po wielokrotnym podaniu morfiny występuje działanie euforyzujące i uzależnienie fiz. i psychiczne oraz tolerancja. Objawami abstynencji morfiny mogą być m.in.: dysforia, łzawienie, bezsenność, pocenie, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, kurcze jelitowe, wymioty, biegunka, majaczenie, drgawki, zapaść.
