kodowanie

kodowanie,

przyporządkowywanie elementom wiadomości — wg reguły zw. kodem — ciągów sygnałów elementarnych (ciągów kodowych);

w szerszym znaczeniu k. jest np. pisanie, mówienie, przekład tekstu z jednego języka na inny (przyporządkowywanie słowom ciągów liter, pojęciom — wyrazów stanowiących ciągi głosek, wyrażeniom w jednym języku — wyrażeń w innym). K. jest też jednym z etapów przetwarzania analogowo-cyfrowego; w metodach cyfrowego przetwarzania sygnałów ważną rolę odgrywa modulacja kodowo-impulsowa (PCM). Szczególny rodzaj k. stosuje się w telewizji barwnej; umożliwia ono utworzenie z 3 sygnałów obrazu (odpowiadających barwom podstawowym, zwykle czerwonej, zielonej i niebieskiej) jednego sygnału wizyjnego, niosącego pełną informację o przekazywanym obrazie barwnym, i ich przesyłanie za pomocą tego samego łącza. K. stosuje się w celu przekazania na odległość lub zarejestrowania wiadomości, gł. w telekomunikacji i informatyce; czynnością odwrotną jest dekodowanie, prowadzące do odtworzenia pierwotnej postaci wiadomości. Proces k. jest realizowany w koderze.