duroplasty
 
Encyklopedia PWN
duroplasty
[łac. durus ‘twardy’, gr. plastós ‘ulepiony’],
duromery, tworzywa utwardzalne,
grupa tworzyw sztucznych, które po utwardzeniu w wyniku nieodwracalnego procesu sieciowania zachodzącego pod wpływem ogrzewania (tworzywa termoutwardzalne) albo działania związków chemicznych,
zw. utwardzaczami (tworzywa chemoutwardzalne), nie ulegają już powtórnemu uplastycznieniu (zmięknięciu) po ogrzaniu; typowymi duroplastami są fenoplasty, aminoplasty, żywice epoksydowe i żywice poliestrowe (nienasycone); z duroplastów wytwarza się utwardzone laminaty konstrukcyjne z nośnikiem papierowym lub wzmocnione włóknem np. szklanym, kleje termo- i chemoutwardzalne, żywice lakiernicze, pianki oraz włókna.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia