Mickiewicz Adam, Nad wodą wielką i czystą...

Mickiewicz Adam, Nad wodą wielką i czystą...

 

Nad wodą wielką i czystą

Stały rzędami opoki,

I woda tonią przejrzystą

Odbiła twarze ich czarne;

 

Nad wodą wielką i czystą

Przebiegły czarne obłoki,

I woda tonią przejrzystą

Odbiła kształty ich marne;

 

Nad wodą wielką i czystą

Błysnęło wzdłuż i grom ryknął,

I woda tonią przejrzystą

Odbiła światło, głos zniknął.

 

A woda, jak dawniej czysta,

Stoi wielka i przejrzysta.

 

Tę wodę widzę dokoła

I wszystko wiernie odbijam,

I dumne opoki czoła,

I błyskawice — pomijam.

 

Skałom trzeba stać i grozić,

Obłokom deszcze przewozić,

Błyskawicom grzmieć i ginąć,

Mnie płynąć, płynąć i płynąć.

 

W Lozannie [1839–1840]

A. Mickiewicz Wybór wierszy, wstęp P. Bejnar-Bejnarowicz, Warszawa 1996