Cohen Leonard, Dance me to the end of love

Cohen Leonard, Dance me to the end of love, 1985

Kanadyjski poeta i bard piosenki urodził się 21 września 1934 w Montrealu (Kanada) jako syn żydowskich emigrantów z Litwy. Od 1955 pisał poezje, a potem powieści i dramaty. Na poważnie muzyką zainteresował się zachęcony sukcesem Boba Dylana i Paula Simona w drugiej połowie lat 60. W 1967 nagrał pierwszy album Songs of Leonard Cohen i zadebiutował obok Judy Collins na koncercie w nowojorskim Central Parku.

Potem przyszły dalsze koncerty w kawiarniach literackich Montrealu, Nowego Jorku, w salach koncertowych Paryża (Olympia), Londynu, Brukseli, Berlina oraz na festiwalach na wyspie Wight (lato 1970) i w Newport.

Cohen nagrywał niewiele — w ciągu ponad 30 lat nagrał 13 płyt, ale zawsze znajdowały się na nich piosenki doskonałe. Po jego utwory sięgali inni, jako pierwsza Judy Collins nagrała słynną Susannę w 1966, a po niej Joe Cocker, Spanky and our Gang, Joan Baez, REM, Jennifer Warnes, Diana Ross, Nick Cave. W Polsce wyspecjalizował się w jego muzyce Maciej Zembaty, który zrobił najwięcej, by przybliżyć nam kanadyjskiego barda. Śpiewa go też Jacek Kleyff, z żartobliwą interpretacją I’m your man wystąpił też Bogusław Linda (1997).

Do najlepszych utworów Cohena poza Susanną, So long Marianne, Bird on the wire, Sisters of mercy, Famous Blue Raincoat, First we Take Manhattan należy, zwłaszcza w Polsce Dance me to the end of love z albumu Various positions, której popularność zbiegła się z koncertami Cohena w marcu 1985 w 4 miastach Polski (Poznań, Zabrze, Wrocław i Warszawa).