żywice fenolowo-formaldehydowe

żywice fenolowo-formaldehydowe,

żywice syntetyczne otrzymywane przez polikondensację fenolu i jego homologów (krezole, ksylenole) z wodnymi roztworami formaldehydu (formaliną).

W środowisku kwaśnym (nadmiar fenolu) powstają żywice termoplast., zw. nowolakami, a w środowisku zasadowym (nadmiar formaldehydu) — żywice termoutwardzalne, zw. rezolami; nowolaki utwardza się (sieciuje) przez ogrzewanie z urotropiną, rezole zaś przez ogrzewanie z kwaśnymi katalizatorami. Ż.f.-f. modyfikuje się reaktywnymi składnikami: rezorcyną (kleje do drewna), mocznikiem, melaminą, aniliną i furfuralem. Ż.f.-f. są gł. składnikami fenoplastów. Technologię produkcji ż.f.-f. opracował L.H. Baekeland (od jego nazwiska pochodzi nazwa bakelit).