żółta gorączka
 
Encyklopedia PWN
żółta gorączka, żółta febra,
med. choroba wirusowa (Flavivirus febricus) występująca na obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych, gł. w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej oraz w Afryce;
odróżnia się 2 postacie choroby: miejską — przenoszoną z chorego człowieka na zdrowego przez komary Aedes aegypti, oraz leśną — będącą pierwotnie chorobą zwierząt leśnych (gł. małp), z których zarazki są przenoszone na człowieka przez komary, gł. z rodzaju Haemagogus; obraz kliniczny obu postaci jest identyczny: gorączka, krwawe wybroczyny do błon śluzowych różnych narządów, objawy uszkodzenia mięśnia serca, niewydolność nerek i uszkodzenia wątroby z żółtaczką; po przebyciu choroby pozostaje trwała odporność; żółta gorączka występuje w rejonach tropik. Ameryki Północnej i Południowej, Afryki, nie występuje w Azji; leczenia swoistego brak, zapobieganie: szczepienia profilaktyczne (obowiązujące przy wyjazdach do rejonów endemicznych).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia