zamindar

zamindar

[hindi < pers. zamīndār],

na subkontynencie indyjskim właściciel ziemski, obszarnik, ziemianin;

począwszy od sułtanatu delhijskiego, tytuł osób dysponujących nadaniem praw do poboru podatków z określonego areału ziem uprawnych [pers. zamin ‘ziemia’], otrzymanym w nagrodę za zasługi dla państwa; w okresach osłabienia władzy centralnej z. przejmowali ziemię w dziedziczne posiadanie, przeistaczając zarazem uprawiających ją rolników w swych dzierżawców; wielką własność ziemską (zamindari) i towarzyszące jej formy poddaństwa chłopów zniesiono w Indiach na mocy wielu ustaw, począwszy od 1950, w ramach podjętej przez państwo reformy rolnej.