zadruga

zadruga,

południowosłow. wspólnota rodzinna;

składała się zazwyczaj z 20–30 osób — synów jednego ojca oraz ich żon i dzieci — żyjących i pracujących w jednym wspólnym gospodarstwie; na czele z. stał wybrany przez wspólnotę gospodarz; władzą najwyższą była rada, złożona ze wszystkich dorosłych mężczyzn i kobiet, kontrolująca działalność gospodarza; z. ukształtowała się w średniowieczu do walki z fiskalną polityką feudalną władców; jej rozkwit przypadł na okres panowania tur.; w XIX w. zaczął się rozkład z.; w szczątkowej postaci przetrwała w krajach bałkańskich do połowy XX w.