wotum nieufności
 
Encyklopedia PWN
wotum nieufności,
w prawie konstytucyjnym procedura odpowiedzialności rządu przed parlamentem, stanowiąca typowy element parlamentarno-gabinetowej formy rządu, przybierająca postać uchwały parlamentu lub jego izby wyrażającej negatywną ocenę działalności rządu lub poszczególnych ministrów;
uchwalenie wotum nieufności zobowiązuje premiera lub min. do podania się do dymisji. W Polsce wotum nieufności może uchwalić sejm bezwzględną większością głosów; prezydent ma obowiązek przyjąć dymisję i odwołać min., wobec którego uchwalono wotum nieufnosci; w razie uchwalenia wotum nieufnosci wobec całego rządu, prezydent może przyjąć dymisję rządu albo rozwiązać sejm; rozwiązanie sejmu jest niedopuszczalne, jeżeli uchwalając wotum nieufności dokonano jednocześnie wyboru nowego premiera (tzw. konstruktywne wotum nieufnosci).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia