wojna iracka
 
Encyklopedia PWN
wojna iracka 2003, Operacja „Iracka Wolność”, ang. „Iraqi Freedom”,
działania zbrojne podjęte 20 III 2003 przez koalicję pod wodzą USA (jednym z członków koalicji była Polska).
Początek konfliktu wiążą się z niedostosowaniem się Iraku do kilkunastu rezolucji ONZ dotyczących samorozbrojenia (ostatnią z nich była rezolucja 1441 z 8 XI 2003, zaakceptowana przez Saddama Husajna) — w związku z tym 2002 USA zagroziły Irakowi wojną; jesienią tegoż roku do Iraku udali się inspektorzy ONZ, którzy jednak nie znaleźli żadnych dowodów na istnienie tam zakazanych rodzajów broni; pomimo tego, i oporu ze strony Rady Bezpieczeństwa ONZ, działania zbrojne zostały rozpoczęte; dodatkowym pretekstem były (nieuzasadnione, jak się później okazało) podejrzenia o współpracę Iraku z międzynarodowym terroryzmem, w tym z organizacją Al-Ka’ida, która zorganizowała 2001 ataki na Nowy Jork i Waszyngton; jako kolejne cele wymieniano konieczność obalenia Saddama oraz chęć wprowadzenia w Iraku systemu demokratycznego jako przykładu dla całego Bliskiego Wschodu. Wbrew przewidywaniom 1. etap działań zbrojnych zakończony zdobyciem Bagdadu i obaleniem irackiego przywódcy zakończył się już 9 IV, wskazując na całkowity rozkład armii irackiej; 1 V prezydent USA G.W. Bush ogłosił zakończenie wojny, rozpoczął się tym samym okres stabilizacyjny, który przybrał kształt okupacji Iraku przez wojska USA i Wielkiej Brytanii oraz innych krajów, wśród których ważne miejsce przypadło także Polsce — w VI 2003 nastąpił podział Iraku na tzw. „strefy odpowiedzialności”, z których jedna przejęta została przez Polskę. Pomimo formalnego zakończenia wojny i przejęcia władzy w kraju przez Irakijczyków (VI 2004), walki wojsk koalicyjnych z terrorystami i rozmaitymi ugrupowaniami irackimi przeciwnymi okupacji, a następnie także nowym władzom irackim nie ustały.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia