wermikulit
minerał, uwodniony glinokrzemian magnezu, żelaza i glinu, o bardzo skomplikowanym i zmiennym składzie chem.;
[łac.],
wermikulit
Encyklopedia PWN
krystalizuje w układzie jednoskośnym w postaci tabliczkowych lub blaszkowatych skupień; brunatny, oliwkowy, złocistożółty; podczas prażenia znacznie powiększa swą obj. (10–30-krotnie) uzyskując bardzo małą gęstość; wypalony bardzo słabo przewodzi ciepło i dźwięk; powstaje wskutek wietrzenia biotytu lub flogopitu; występuje gł. w USA (m.in. Montana), Australii i na Madagaskarze; w Polsce — w niewielkich ilościach na Dolnym Śląsku; używany gł. do wyrobu materiałów izolacyjnych i lekkich betonów.
