welwiczja przedziwna, Welwitschia mirabilis,
jedyny przedstawiciel rodzaju welwiczja, rodziny welwiczjowatych (Welwitschiales) oraz rzędu welwiczjowców (Welwitschiales), gat. należący do drzewiastych roślin nagozalążkowych z klasy gnetowych, występujący na pustyni Namib (Namibia, południowa Angola), wzdłuż wybrzeży O. Atlantyckiego (w zasięgu oddziaływania mgieł oceanicznych, wkracza też do suchych lasów mopane);
welwiczja przedziwna
Encyklopedia PWN
pień gruby, niski (do 0,5 m wys.), z którego wyrastają tylko 2 wstęgowate, skórzaste liście do kilku m dł. do 3 (6) m; przyrastają one na długość przez całe życie rośliny (zwykle 100 lat), pękają na podłużne pasy pod wpływem działania czynników klim. (gł. wiatru); roślina dwupienna, kwiaty rozdzielnopłciowe zebrane w szyszkowate kwiatostany, owadopylne.
