ustawa o zbiegłych niewolnikach
 
Encyklopedia PWN
ustawa o zbiegłych niewolnikach, ang. Fugitive Slave Act,
ustawa przyjęta przez Kongres USA w ramach kompromisu 1850;
zastąpiła prawo z 1793; zobowiązywała urzędników państw. do organizowania, na żądanie właścicieli, pościgów za zbiegłymi niewolnikami, do aresztowania ich i przekazania komisarzowi federalnemu, który zwracał zbiegów właścicielom; przewidywała kary więzienia lub grzywny za udzielanie uciekinierom pomocy; stanowiła reakcję na funkcjonowanie tzw. kolei podziemnej, czyli zorganizowanego systemu pomocy dla zbiegłych niewolników; przyjęta w ramach kompromisu 1850; obowiązywała do 1864.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia