unstrucka kultura
 
Encyklopedia PWN
unstrucka kultura,
archeol. kultura środkowej epoki brązu znana ze środkowych Niemiec (od ok. 1400 p.n.e. do pojawienia się Celtów);
powstała na podłożu miejscowych ugrupowań kultury mogiłowej; znana m.in. z birytualnych cmentarzysk z przewagą pochówków szkieletowych, z grobami w obstawach kamiennych, nakrywanymi brukami lub nasypami z kamienia; praktykowano kanibalizm, gł. rytualny; pozostałości po tego typu rytuałach pozostały w jaskiniach w rejonie Bad Frankenhausen, gdzie znajdował się ośrodek kultowy związany z tą kulturą.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia