tytanomagnetyty
 
Encyklopedia PWN
tytanomagnetyty
[gr.],
miner. roztwory stałe tlenków żelaza i tytanu Fe3O4-Fe2TiO4 (magnetyt-ulwit), często z domieszką wanadu;
krystalizują w układzie regularnym; czarne, o połysku półmetalicznym; rudy żelaza i tytanu, także wanadu; tworzą złoża wśród skał magmowych, np. w Rosji, Finlandii, Norwegii, USA; w Polsce — w anortozytach i norytach podłoża krystal. w okolicach Suwałk.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia