tyniecka grupa kulturowa,
archeol. grupa kulturowa występująca w dolinie Wisły, od Krakowa do ujścia Nidy, datowana na pocz. I w. p.n.e.–pocz. I w. n.e.;
tyniecka grupa kulturowa
Encyklopedia PWN
powstała w rezultacie zasiedlenia przez ludność germańską związaną z kulturą przeworską; obszarów objętych od poł. III w. p.n.e. osadnictwem celtyckim; osady otwarte z półziemiankowymi domostwami o konstrukcji słupowej; pozostałości produkcji rzemieślniczej: piece do wypalania ceramiki, pracownie kowalskie, lokalne mennictwo z elektronu; oprócz masowo toczonej na kole celtyckiej ceramiki malowanej ręcznie lepiona ceramika kultury przeworskiej; liczne wyroby metal. (noże z kółkami, siekiery, sierpy, półkoski); ślady mennictwa wskazują na istnienie lokalnego celtyckie centrum polit. pełniącego funkcję pośrednika w kontaktach z cywilizacją późnoceltycką i wczesnorzymską na południowego od Karpat.
