tundra

tundra,

ekol. bezdrzewna formacja roślinna występująca na półkuli północnej w bardzo surowych warunkach cieplnych klimatu okołobiegunowego;

składa się z porostów, mchów, nielicznych roślin zielnych (gł. traw), krzewinek oraz karłowatych brzóz i wierzb, które dostosowały się do krótkiego okresu wegetacji, chłodnego lata, długiej i surowej zimy z wieczną zmarzliną gleby oraz silnych wiatrów; od południa strefa tundry graniczy z tajgą, od której oddziela ją ok. 100-kilometrowy pas przejściowy, zw. lasotundrą; wzdłuż łańcuchów górskich (fińska tunturi ‘wysoka, łysa góra’) sięga daleko na południe w głąb strefy leśnej; na północy graniczy ze strefą polarnych pustyń lodowych.

Alaska, tundra

Spitsbergen, tundra (Arktyka)

Pustynia arktyczna w Azji, bezleśna formacja roślinna w pn. strefie podbiegunowej.