terb
 
Encyklopedia PWN
terb, Tb, terbium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 65;
Symbol: Tb
Nazwa łacińska: Terbium
Liczba atomowa: 65
Pierwiastek promieniotwórczy: nie
Odkrycie: 1843
względna masa atomowa 158,9254; t. należy do rodziny lantanowców; srebrzystobiały, miękki, ciągliwy i kowalny metal; temperatura topnienia ok. 1360°C, temperatura wrzenia 3123°C, gęstość 8,2294 g/cm3; aktywny chemicznie; w związkach występuje gł. na III, niekiedy IV stopniu utlenienia; do znanych związków terbu należą: halogenki (np. TbF3), tlenek (Tb2O3), azotan, siarczan; wraz z innymi lantanowcami występuje w skorupie ziemskiej w niewielkich ilościach w rzadko spotykanych minerałach, m.in. w monacycie; terb jest składnikiem materiałów magnet. (np. TbCo, TbFe) oraz materiałów opto- i mikroelektronicznych (lasery, diody foto- i elektroluminescencyjne). Terb odkrył 1843 K.G. Mosander.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia