teologia fundamentalna,
nauka, która bada wiarygodność chrześcijaństwa jako religii objawionej oraz pojęcia wiary i Objawienia, dając ogólne podstawy naukowe teologii;
teologia fundamentalna
Encyklopedia PWN
przedmiotem teologii fundamentalnej w Kościele katolickim są 2 tezy: chrystologiczna, w której uzasadnia się, że Jezus Chrystus — Bóg ostatecznie objawił religię przeznaczoną dla wszystkich ludzi, w nim też nastąpiła pełnia Objawienia Bożego, i eklezjologiczna, w której uzasadnia się, że objawienie dokonane w osobie Jezusa Chrystusa jest z woli Bożej strzeżone i nieomylnie przekazywane przez Kościół; teologia fundamentalna w przeszłości była określana jako apologetyka, a jej początki wywodzą się z wczesnochrześcijańskich polemik toczonych z judaizmem, gnozą i manicheizmem w obronie wiary chrześcijańskiej; formę dyscypliny naukowej teologia fundamentalna przyjęła pod koniec XIX w.
