apologetyka
dział piśmiennictwa wczesnochrześc. (II–V w.) zajmujący się obroną i szerzeniem zasad wiary chrześc. oraz krytyką filozofii i religii staroż. (np. traktat Orygenesa Przeciw Celsusowi);
[gr. apologētikós (lógos) ‘obrończa (mowa)’],