tektogen
geol. wielka struktura tektoniczna (megastruktura), utworzona przez procesy tektoniczne w określonym, naturalnie wyodrębnionym okresie czasu (czyli będąca efektem określonej tektogenezy);
[gr.],
tektogen
Encyklopedia PWN
zazwyczaj termin „tektogen” jest odnoszony wyłącznie do stref płaszczowinowo-fałdowych i fałdowych, a zatem do struktur będących efektem procesu prowadzącego do skrócenia obiektu geol. (kontrakcja); terminem tym mogą być określane jednak zarówno orogeny, czyli struktury wytworzone wzdłuż brzegów płyt litosfery i odznaczające się najczęściej budową płaszczowinową (np. orogen alpejski i karpacki w Europie), jak i nie będące orogenami wielkie śródpłytowe struktury fałdowe (np. antyklinorium śródpol. i struktura dolnosaksońska w Europie). Wiele t. może powstać w wyniku tej samej tektogenezy (np. antyklinorium śródpol. i t. dolnosaksoński są wytworem tektogenezy, która zaznaczyła się m.in. na obszarze środkowej Europy pod koniec kredy i na początku trzeciorzędu).
