tafsir, tafsīr,
komentarz, egzegeza tekstu koranicznego;
tafsir
Encyklopedia PWN
wg tradycji pierwszym komentatorem Koranu był Mahomet; istniały 2 typy komentarzy: dosłowne, określane jako t., oraz alegoryczne i symbol. — tawil; początkowo oba typy były bardzo podobne, w późniejszym okresie tawile zostały przyjęte m.in. przez sufich i zaczęły wyraźnie odbiegać od formy t.; komentarze powstające w poszczególnych odłamach islamu uzasadniały często teologiczne oraz polit. teorie tych odłamów; literatura egzegetyczna przyczyniła się do bujnego rozwoju nauk filol. w klas. kulturze islamu; autorem pierwszego, najsłynniejszego komentarza jest At- Tabari (838–923); inni autorzy najważniejszych komentarzy sunnickich to: Az-Zamachszari (XII w.), Ar- Razi (przeł. XII i XIII w.) i Al-Bajdawi (XIII w.); najsłynniejszym komentarzem szyickim jest dzieło At-Tabariego (XII w.); na fali ruchów modernist. i fundamentalistycznych (XIX–XX w.) powstały także współcz. komentarze do Koranu, m.in. M. Abduha i S. Kutba.
