szafir
miner., rzem. artyst. odmiana korundu, jeden z najcenniejszych kamieni szlachetnych;
[hebr.],
szafir
Encyklopedia PWN
tworzy przezroczyste kryształy o barwie niebieskiej w różnych odcieniach, zielonej, niebieskofioletowej, fioletowej, także purpurowej, pomarańczowej, o szklikstym połysku; występuje w skałach metamorficznych, żyłach pegmatytowych, także w okruchowych skałach osadowych; gł. złoża: Kambodża (Pailin), gdzie jest od wieków eksploatowany, Indie (Dżammu i Kaszmir), Sri Lanka, Tajlandia, Birma, Tanzania, Kazachstan, Australia (Nowa Południowa Walia, Queensland), USA (Montana), Rosja; otrzymywany też syntetycznie; używany w jubilerstwie i złotnictwie, także w przemyśle przyrządów precyzyjnych (kamienie łożyskowe).
