świadczenie,
w polskim prawie cywilnym zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania;
świadczenie
Encyklopedia PWN
świadczenie może polegać na działaniu (np. zapłata długu) lub na zaniechaniu (powstrzymaniu się od określonego działania); świadczenia dzielą się na wiele grup, m.in. wg kryterium czasu (jednorazowe okresowe, ciągłe), wg właściwości przedmiotu świadczenia (podzielne i niepodzielne), wg rodzaju przedmiotu świadczenie (indywidualne, rodzajowe, pieniężne); czas, miejsce i sposób świadczenia określa umowa lub ustawa; gdy ktoś na skutek świadczenia uzyskuje korzyść bez podstawy prawnej, zachodzi bezpodstawne wzbogacenie; świadczenie rzeczowe i osobiste — w prawie adm. obowiązkowe świadczenie (odpłatne lub nieodpłatne) ludności na potrzeby ogólnogosp. lub obronne (np. transport).