sternik automatyczny
 
Encyklopedia PWN
sternik automatyczny, samoster, autopilot,
żegl. urządzenie do samoczynnej kontroli i utrzymywania statku wodnego na zaplanowanej drodze lub zadanym kursie (kącie drogi; kurs statku).
Składa się z siłownika hydraulicznego obracającego ster statku i przekaźnika połączonego z komputerem, do którego są przekazywane dane z urządzeń nawigacyjnych: kompasu (girokompasu), wiatromierza, prędkościomierza (logu), echosondy i in. Dane dotyczące żądanego kursu wprowadza się do komputera, który pobiera aktualne dane z urządzeń nawigacyjnych, koryguje kurs statku i przez przekaźnik wprawia w ruch siłownik. Sternik automatyczny może być zaopatrzony w urządzenie alarmowe, informujące o zmianie kursu, zmniejszeniu się głębokości wody itp. Autopiloty są powszechnie stosowane na dużych statkach, a także jachtach. Na jachtach żaglowych stosuje się też samostery mech., w których statecznik wiatrowy oddziaływa na ster jachtu; ustala się odpowiednie położenie statecznika; zejście jachtu z kursu powoduje powstanie na stateczniku siły, która zostaje przeniesiona na ster powodując powrót na właściwy kurs.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia