skarb koronny
 
Encyklopedia PWN
skarb koronny, skarb państwowy,
w dawnej Polsce środki finansowe na potrzeby kraju;
od 2. połowy XVI w. składał się ze skarbu kwarcianego z siedzibą w Rawie (od 1569), gromadzącego pieniądze z kwarty, i skarbu publicznego (pospolitego), gdzie napływały środki z podatków, ceł i pogłównego żydowskiego; skarbem koronnym zarządzał podskarbi wielki koronny, a wydatki kontrolował sejm za pośrednictwem utworzonej 1591 Komisji Skarbowej z siedzibą w Radomiu, od 1613 Trybunał Skarbowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia