siarczki

siarczki,

pochodne kwasu siarkowodorowego H₂S;

siarczki metali (sole) mogą być obojętne, o wzorze ogólnym Me₂S, lub kwaśne, wodorosiarczki, o wzorze ogólnym MeHS (Me — atom metalu jednowartościowego); są substancjami krystal., często barwnymi, słabo lub bardzo trudno rozpuszczalne w wodzie (z wyjątkiem siarczków litowców i wodorosiarczków); mają właściwości redukujące; są bardzo rozpowszechnione w przyrodzie w postaci minerałów (np. piryt, galena, sfaleryt, cynober, antymonit, chalkopiryt, chalkozyn), które stanowią surowiec do otrzymywania wielu metali; stosowane też jako reduktory, pigmenty do wyrobu farb, w ceramice; wiele siarczków (m.in. ZnS, CdS, TiS₂, PbS) znajduje szerokie zastosowanie w produkcji materiałów mikro- i optoelektronicznych (m.in. lasery, diody foto- i elektroluminescencyjne, ogniwa fotoelektrycznego); znane są też wielosiarczki (gł. litowców i berylowców) i siarczki niemetali (np. disiarczek węgla) oraz siarczki organiczne (sulfidy).