sekwencja
 
Encyklopedia PWN
sekwencja
[łac.],
rodzaj średniow. łac. poezji liturgicznej wyposażonej w melodię, występujący od ok. IX w.;
w późniejszej fazie (XII–XIII w.) zbliżony do hymnu (Stabat Mater); sekwencje występują ob. w liturgii gł. świąt katol.; istotę sekwencji stanowi zestawienie zwrotek parami, często z pojedynczą zwrotką jako wstępem i zakończeniem; genezę sekwencji wiąże się z podkładaniem tekstu słownego pod melizmaty na słowie „alleluja”;
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia