salwatorianie, Towarzystwo Boskiego Zbawiciela, Societas Divini Salvatoris (SDS),
męskie zgromadzenie zakonne, zał. 1881 w Rzymie przez niem. księdza F.M. Jordana pod nazwą Apostolskie (następnie Katol.) Tow. Nauczania;
salwatorianie
Encyklopedia PWN
początkowo grupowało księży diecezjalnych i świeckich, 1883 przekształcone w zgromadzenie zakonne, od 1894 pod obecną nazwą, zatwierdzone 1911 przez papieża Piusa X; gł. cele: umacnianie i rozszerzanie wiary, apostolstwo prasy, głoszenie rekolekcji, praca z młodzieżą, misje, prowadzenie parafii; w Polsce od 1900 (Kraków), gł. domy: Trzebnica, Trzebinia, Błota k. Wołowa; od 1882 istnieje żeńska gałąź zgromadzenia — Siostry Boskiego Zbawiciela (salwatorianki).
