rynek

rynek

[niem.],

urb. w dawnych miastach główny plac, będący ośrodkiem życia gosp. i społ.;

w miastach staroż. Grecji funkcje rynku pełniła agora, w miastach rzymskich forum. We wczesnym średniowieczu rynki w miastach eur. miały często zarys nieregularny. W XII–XIII w. uformował się w zachodniej i środkowej Europie regularny plan miasta z prostokątnym rynkiem umieszczanym na skrzyżowaniu gł. ulic; na rynku sytuowano zazwyczaj ratusz, kramy, jatki, wagę, studnię oraz niekiedy sukiennice; nie zabudowane części służyły jako targowisko oraz miejsce zebrań. W okresie nowożytnym rynek pełnił gł. funkcję reprezentacyjnego placu nie zabudowanego. W XX w. tradycyjny rynek zastępowano placem o nowych formach przestrzennych i różnych funkcjach.

Quedlinburg, rynek, w głębi renesansowy ratusz (Niemcy)