runo,
zootechn. okrywa włosowa owiec nadająca się do przędzenia, zestrzyżona w całości po osiągnięciu pełnego odrostu;
runo
Encyklopedia PWN
runo zamknięte — zwarte i nie rozpadające się po zdjęciu, wełna jednolita merynosów i owiec nizinnych (włosy cienkie, puchowe, karbikowane, bardzo gęste, o zbliżonej długości); runo półotwarte — zwarte do połowy swej wysokości, wełna gruba (włosy puchowe, ościste i przejściowe), u ras długowełnistych; runo otwarte — luźne, tworzy całość tylko wskutek spilśnienia, wełna mieszana (włosy puchowe i grube ościste), u ras prymitywnych (np. cakle, wrzosówki); typy runa bywają też przejściowe. W skład runa oprócz wełny wchodzą zanieczyszczenia i tłuszczopot; runo zawiera 30–80% czystej wełny.
