ruch państw niezaangażowanych, ang. non-aligment mouvement,
luźna formacja polit. państw, zw. państwami niezaangażowanymi, które łączy realizowana przez nie polityka niezaangażowania;
ruch państw niezaangażowanych
Encyklopedia PWN
ruch państw niezaangażowanych skupiał państwa nie związane formalnie z żadnym z bloków polit.-militarnych. Proklamowany 1955 podczas konferencji w Bandungu (z udziałem przywódców 29 niepodległych państw Afryki i Azji oraz 5 ruchów wyzwoleńczych), był wyrazem aspiracji polit. uzyskujących niepodległość państw Trzeciego Świata, zwłaszcza potwierdzenia ich suwerenności oraz uzyskania — jako pozostająca poza gł. nurtem rywalizacji Wschód–Zachód, zachowująca niezależność „trzecia siła” — wpływu na kształtowanie stosunków międzynarodowych. Później w kręgu jego zainteresowań znalazły się także zagadnienia gosp. (wprowadzenie nowego międzynar. ładu ekon.) i ekologiczne. Wzrost liczby państw członkowskich w latach 70. XX w. (1970 — 55, 1973 — 73, 1976—86, 1979 — 92) spowodował, iż ruch państw niezaangażowanych stał się ważną siłą w negocjacjach międzynar., uzyskując wpływy zwłaszcza na forum ONZ i jej organizacji wyspecjalizowanych (np. UNESCO). Obecnie skupia się na kwestiach gosp. (konflikt Północ–Południe), wojnach etnicznych (gł. w Afryce) i ochronie praw człowieka (w tym walce z rasizmem).
