rozsiewanie

rozsiewanie,

ekol., bot. proces odłączania się od rośliny macierzystej wytworzonych przez nią diaspor i ich wędrówka w środowisku;

w zależności od pochodzenia sił biorących udział w rozsiewaniu diaspor wyróżnia się: autochorię, czyli samosiewność, gdy siły działające na diaspory pochodzą z samej rośliny macierzystej, oraz allochorię, obcosiewność, gdy są to siły zewn.: grawitacja (barochoria), wiatr (wiatrosiewność), woda (hydrochoria), zwierzęta (zoochoria) lub człowiek (antropochoria); dzięki rozsiewaniu następuje uzupełnienie liczebności populacji, ekspansja taksonu i powiększenie jego zasięgu.