retencja
hydrol. czasowe zatrzymanie wody opadowej na obszarze zlewni: w zbiornikach wodnych, ciekach, lodowcach, śniegu i bagnach (r. powierzchniowa) oraz w gruncie (r. podziemna);
[łac. retentio ‘zatrzymanie’],
retencja
Encyklopedia PWN
w zależności od miejsca zatrzymywania wody rozróżnia się retencję: śniegową, lodowcową, zbiornikową, bagien, dolin i koryt rzecznych, szaty roślinnej, glebową, gruntową, podziemną; wielkość retencji zależy gł. od: czynników meteorol., rzeźby terenu, rodzaju powierzchni gruntu, szaty roślinnej i działalności człowieka; retencja ma wielkie znaczenie hydrologiczne i gosp.; zasób zgromadzonej w wyniku retencji wody jest jednym z czynników bilansu wodnego.
